7 რჩევა დივერსიფიცირებული საინვესტიციო პორტფელის შესაქმნელად
კრიპტელის საინვესტიციო პორტფელი შედგება ციფრული აქტივებისგან, რომლებიც ყველაზე ვოლატილური და ფუნდამენტალზე დამოკიდებულია და, შესაბამისად, მაღალი რისკის მქონეა. ამიტომ, თქვენ უნდა ეცადოთ დააბალანსოთ და გაამრავალფეროვნოთ თქვენი კრიპტოსავალუტო საინვესტიციო პორტფელი ისე, რომ ის იყოს მაქსიმალურად მომგებიანი და ნაკლებად სარისკო.
საკუთარი პორტფელის შექმნამდე, ინვესტორი უნდა გაეცნოს კრიპტოვალუტურ ბაზარზე არსებულ ყველა ტიპის აქტივს. ასევე აუცილებელია მათი ძირითადი პარამეტრებისა და მახასიათებლების დადგენა:
- ღირებულება (ბაზარზე მოთხოვნის დონისა და ინვესტორების ინტერესის დადგენა );
- ლიკვიდურობა (რაც მეტია ვაჭრობის მოცულობა და სავაჭრო პლატფორმების რაოდენობა, მით უკეთესი);
- დეცენტრალიზაციის დონე (რაც უფრო ნაკლებად არის ცენტრალიზებული კრიპტოვალუტა, მით უკეთესი);
- რისკის ხარისხი.
არალიკვიდური აქტივები ზოგჯერ ზრდის კარგ დინამიკას აჩვენებს. მაგრამ თუ მათი გაყიდვა მხოლოდ ერთ ან ორ მცირე ბირჟაზე მოხდება, პიკური ღირებულებით მათი რეალიზება რთულად წარმოსადგენია. შესაბამისად, ასეთ აქტივებში „შესვლას“ აზრი არ აქვს.
აქტივების კლასიფიკაცია
არსებობს ორი ზოგადი კლასი: ბიტკოინი და ალტკოინები. ბიტკოინი ყველაზე ლიკვიდური აქტივია ბაზრის 47%-ზე მეტი წილით. ალტკოინებიდან დომინანტური აქტივია Ether, რომლის ბაზრის წილი 19%-ზე მეტია. ეს არის ორი ლიდერი ციფრული აქტივების ბაზარზე, რომლებიც წარმოდგენილია ყველა პლატფორმაზე და ყველაზე ლიკვიდურად და ნაკლებად სარისკოდ ითვლება.
ყველა სხვა ალტკოინი დაყოფილია თითქმის 60 კლასად მათი ფუნქციონალური მიზნის შესაბამისად: სტეიბლკოინები, NFT, Web3, DeFi ბაზრის აქტივები, P2E, DAO, მიმ- და AI-ტოკენები და ა.შ.
აქტივის ღირებულების დასადგენად, ინვესტორმა უნდა გაიგოს კრიპტოვალუტის კლასი და მისი ფუნქციონალური დანიშნულება. აუცილებელია აქტივის კარგად გაანალიზება ყველა მახასიათებლის მიხედვით, რათა მივიღოთ საბოლოო გადაწყვეტილება, დავამატოთ თუ არა ის პორტფელში.
გადანაწილება რისკის ხარისხის მიხედვით
ყველაზე ნაკლებად სარისკო და დეცენტრალიზებული აქტივია ბიტკოინი. მას ამგვარი მახასიათებლები გააჩნია Proof-of-Work კონსენსუსის ალგორითმისა და ჩაშენებული მექანიზმის გამო, რომელიც ეწინააღმდეგება კონტროლის მონოპოლიზების მცდელობებს ან ბლოკჩეინზე შეტევებს. დეცენტრალიზებულ ანონიმურ კრიპტოვალუტებს, როგორიცაა Monero და მსგავსი, ასევე აქვთ დაბალი რისკის მაჩვენებლები. დანარჩენი აქტივები უფრო სარისკოა. მაგალითად, Ether-ს აქვს ცუდი რეპუტაცია მისი პრემაინინგის გამო (რაც მიუთითებს აქტივის ცენტრალიზაციის მაღალ დონეზე მფლობელთა გარკვეული ჯგუფის ხელში) და საეჭვო ხარისხის ტოკენების მნიშვნელოვანი რაოდენობაზე, რომლებიც Ethereum-ის ქსელშია ემიტირებული. სტეიბლკოინებს პერიოდულად ექმნებათ პრობლემები რეგულატორებთან დაკავშირებით. DeFi ბაზრის აქტივები ყველაზე სარისკოდ ითვლება.
კრიპტოინვესტორმა უნდა განსაზღვროს, გარკვეული კლასის რომელი აქტივები უნდა დაემატოს მის პორტფელს (რისკების გათვალისწინებით), მიუთითოს მათი რაოდენობა და პროცენტული თანაფარდობა.
გარკვეულ ნაწილს სარეზერვო ფონდში ვტოვებთ
ბაზარზე ფულის გამომუშავებისთვის ვოლატილური აქტივების ყიდვის გარდა, რეკომენდებულია კაპიტალის 25%-მდე შეინახოს სტეიბლკოინებში (მაგალითად, USDT, USDC, DAI). ისინი სტაბილურია და ბაზარზე სპეკულაციისთვის იდეალურია. მათი გამოყენება შესაძლებელია ბაზრის შემდეგი მანიპულაციური „ჩაყვინთვის“ ან დაღმავალი ტრენდის დროს ვოლატილური კრიპტოვალუტების შესაძენად მნიშვნელოვანი ფასდაკლებით.
საინვესტიციო პორტფელის ერთ-ერთი ვარიანტი შეიძლება ასე გამოიყურებოდეს:
- 40% - ბიტკოინი (BTC);
- 20% - სტეიბლკოინები ;
- 20% - ლიკვიდური კრიპტოვალუტები მნიშვნელოვანი საბაზრო კაპიტალიზაციით (1-50 ადგილი CoinMarketCap-ის რეიტინგში);
- 10% - საშუალო კაპიტალიზაციის კრიპტოვალუტები (50-200 ადგილები CoinMarketCap რეიტინგში);
- 10% - მაღალი რისკის მქონე აქტივები.
აქვე აღვნიშნავთ, რომ ეს არ არის რეკომენდაცია, მხოლოდ მაგალითია. აგრესიული სტრატეგიის მქონე საინვესტიციო პორტფელებს შეიძლება ჰქონდეთ მაღალი რისკის მქონე აქტივების უფრო დიდი პროცენტი ან სხვა პროპორციები. ეს ყველაფერი დამოკიდებულია ამა თუ იმ ინვესტორის პრეფერენციებზე, მის მისწრაფებებზე და ბაზრის მოლოდინებზე.
ნუ აწყობთ ყველა კვერცხს ერთ კალათაში
ყველა აქტივის ერთ ადგილას შენახვა არ ღირს. თუ ინვესტორი გეგმავს არა მხოლოდ აქტივების პასიურად შენარჩუნებას (Buy & Hold სტრატეგია), არამედ სპეკულაციური ოპერაციებიდან (ტრეიდინგი) მოგების მიღებასაც, მაშინ საინვესტიციო პორტფელის უმეტესი ნაწილი უნდა დაიყოს 2-4 ნაწილად. უმჯობესია შეინახოთ ისინი უმსხვილეს ბირჟებზე, როგორიცაა Binance, WhiteBIT, OKX, Huobi და ა.შ. უფრო მცირე ნაწილი (სარეზერვო ფონდი) უნდა დარჩეს ცივ საფულეზე, სადაც ასევე შეგიძლიათ გაიყვანოთ სავაჭრო ოპერაციებიდან მიღებული მოგება.
პორტფელის მუშაობის ეფექტიანობის შეფასება
შექმნილი პორტფელის ეფექტიანობის დადგენა შარპის კოეფიციენტის გამოყენებით შეიძლება. ის გვიჩვენებს პორტფელის ჭარბ საშუალო შემოსავლიანობის ხარისხს ურისკო შემოსავლიანობის ნორმასთან მიმართებაში ვოლატილობის ერთეულზე. მარტივი სიტყვებით, რაც უფრო უკეთესი და მომგებიანი აქტივები იქნება პორტფელში, მით უფრო მაღალი იქნება შარპის კოეფიციენტი.
ოპტიმალურ მაჩვენებლად 1.5–2 ითვლება. თუ Sharpe-ის კოეფიციენტი 2-3-ის ფარგლებშია, ეს მიუთითებს იმაზე, რომ პორტფელი კარგად არის დაბალანსებული შემოსავლიანობისა და რისკის თვალსაზრისით. 3-ზე მეტი მნიშვნელობა მიუთითებს იმაზე, რომ საინვესტიციო პორტფელს აქვს დივერსიფიკაციის იდეალური მაჩვენებლები. ასევე, შარპის კოეფიციენტის გამოყენებით, შეგიძლიათ ცალკე აღებული აქტივი შეაფასოთ.
პორტფელის რისკის კოეფიციენტის განსაზღვრა (დივერსიფიკაციის ხარისხი).
ანალოგიურად, შეგიძლიათ შეაფასოთ პორტფელის რისკიანობის ხარისხი. ამისათვის გამოიყენება ბეტა-კოეფიციენტი. ბეტასთვის მისაღები მნიშვნელობა არის 1, მაგრამ რაც უფრო ახლოს არის ის 0-თან, მით უკეთესი. ეს თანაფარდობა ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას თითოეული აქტივის რისკის ცალკე შესაფასებლად.
საინვესტიციო პორტფელის რებალანსირება
არ დაგავიწყდეთ აქტივების პორტფელის რებალანსირება. ეს ოპერაცია წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა ჩატარდეს და სასურველია უფრო ხშირადაც. ამ თემას ცალკე სტატია მივუძღვენით.
