როგორ ცხოვრობს უკრაინელი კრიპტოტრეიდერი ბლექაუტის პირობებში?

სალამი,ეს არტემია Gagarin News–ის გუნდიდან.  ყოველდღე ვმუშაობ ბლოკჩეინის  თემებზე, ამიტომ ვიფიქრე, რომ თქვენთვის საინტერესო იქნებოდა იმის წაკითხვა, თუ როგორ შეიცვალა  საშუალო კრიპტელისთვის ცხოვრება ელექტროენერგიის რეგულარული გათიშვის პირობებში.

უკვე 8 თვეა უკრაინაში რუსეთის ფედერაციის თავდასხმით გამოწვეული სრულმასშტაბიანი ომი მიმდინარეობს. ფრონტზე წარუმატებლობის გამო რუსეთის ხელმძღვანელობამ ტერორისტულ თავდასხმებს მიმართა - ყოველკვირეული სარაკეტო დარტყმები ხორციელდება კრიტიკულ ინფრასტრუქტურაზე, ენერგეტიკულ და წყალმომარაგების ობიექტებზე. ამის გამო უკრაინაში, განსაკუთრებით კიევში, სადაც მე ვცხოვრობ, სულ პრობლემებია ელექტროენერგიაზე. თავიდან   გამორთვის გრაფიკები შემოიღეს, როდესაც შუქი იყო 4-დან 4-მდე თანაფარდობით (4 საათი ჩართული, 4 საათი გამორთული). ახლა სულ უფრო ხშირად გამოიყენება ავარიული გამორთვები, როდესაც ელექტროენერგიაზე წვდომა ძალიან მოკლევადიანია (დღეში 2-4 საათი) და ქაოტური, მკაფიო გრაფიკის გარეშე.

რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს, შევძელი ჩემი დღის სტრუქტურირება ისე, რომ შემეძლოს ვიმუშაო და თვალყური ვადევნო ყველა მოვლენას კრიპტო სამყაროში. მოგეხსენებათ, არაფერი არ იწვევს ისეთ მოტივაციას, როგორც გარემოებები,რომლებზეც გავლენას ვერ მოახდენთ. შეგიძლიათ გაიღვიძოთ 10:00 საათზე და მოგიწევთ წასვლა უახლოეს კაფეში, სადაც არის ელექტროენერგია დილის ტრედის გასაკეთებლად. ან შეგიძლიათ ადგეთ 8:30 საათზე, შუქის ჩაქრობამდეც კი და დროზე ადრე შეასრულოთ დავალებები. ელექტროენერგიის დაგეგმილი გათიშვა საკმაოდ კომფორტულია: შესაძლებელია დავალებების საათობით გაყოფა, დასვენება კი უკვე არა რეკომენდაცია, არამედ გარდაუვალი მოვლენაა. მაგრამ ეს არ ეხება ავარიულ გათიშვას, როდესაც ელექტროენერგიის მიწოდების გრაფიკი ქაოსად, ხოლო სამუშაო დღე ქაოტური ქმედებების ნაკრებად იქცევა.

სამუშაო დღის ნახევარი ბინაში არ არის წვდომა კომპიუტერზე, ინტერნეტზე, წყალმომარაგებაზე, რადგან ტუმბო წყალს მე-19 სართულზე ვერ ქაჩავს. აქ ჩვენ ვამატებთ მაშინ, როცა მოგინდება საჭმლის მომზადების შეუძლებლობას, მუდმივ მოგზაურობას მე-19 სართულიდან და ისევ უკან, ლაშქრობებს ბანკომატის, სამუშაო კაფეს ან მაღაზიის საძიებლად, ქუჩაში ნორმალური მობილური ინტერნეტ– წვდომის  პოვნის მცდელობებს NFT–ის დამინთვის, ტოკენსეილის, შეთანხმებისა ან სხვა დავალების შესასრულებლად. დრო გაცილებით ნაკლები გახდა, ამიტომ სულ უფრო ნაკლებს ხარჯავთ წვრილმანებზე.

როგორ არ შევეხოთ ვაჭრობის თემას. ყოველ დილით ვაანალიზებ BTC, ETH და სხვა კრიპტოვალუტების სქემებს პოტენციური გარიგებების ძიებაში. მაგრამ თუ ადრე შესაძლებელი იყო გრაფიკის დაცვა 24/7, ახლა ასეთი შესაძლებლობა არ არსებობს. 

მომიწია უფრო დიდ თაიმფრეიმებზე გადასვლა, რომ გარიგება ნაკლებად სარისკო ყოფილიყო. ახლა ანალიზს იმ მიდგომით ვაკეთებ, რომ თავიდან ავიცილო პოზიციების რედაქტირება. Limit–შეკვეთები გადამრჩენად იქცა, რის გამოც აღარ ნერვიულობ ტრეიდზე. დაადგინე პოზიცია, მაშინვე დაამატე Stop-limit და Take-profit და საღამოს ნახულობ რა გამოვიდა.

როგორც იქნა,ჩავრთე ულიმიტო ინტერნეტი. ადრე ეს პრივილეგია იყო, ახლა აუცილებლობაა. ისე ხდება, რომ ჩემი ინტერნეტ პროვაიდერი ელექტროენერგიას იმავე წყაროდან იღებს, საიდანაც მეზობელი სახლი. ეს ქმნის სიტუაციას, როდესაც ბინაში არის ელექტროენერგია, მაგრამ Wi-Fi არ მუშაობს, ამიტომ რეგულარულად ვაზიარებ მობილურ ინტერნეტს ჩემს ლეპტოპზე. ჩემი კავშირგაბმულობის ოპერატორი ალბათ შოკირებულია იმით, თუ რამდენ ტრაფიკს მოვიხმარ, მაგრამ ულიმიტო რისი ულიმიტოა.

რა თქმა უნდა, სამუშაოს ლომის წილი მოდის იმ მომენტზე, როდესაც სახლში ელექტროენერგია არ არის. ჩემს რაიონს  დიდი გზატკეცილი ჰყოფს და როცა ერთი მხარე ჩაბნელებულია, მეორე ნაძვის ხესავით ანათებს. ამ ფორმულით მე ვარ მომთაბარე, რომელიც სამუშაო ადგილის საძიებლად ადგილიდან  ადგილზე  გადადის. მაკდონალდსი, იაპონური რესტორანი, დნეპრის სანაპირო, ნამცხვრების მაღაზია, ფეხბურთის მოედანი - სადაც ელექტროენერგიაა, იქ ვჯდები სამუშაოდ. ადრე  iPhone-ებით ეჯიბრებოდნენ ერთმანეთს, ახლა კი Powerbanks-ით. რა დროცაა - ისეთია რეალობაც.

ქალაქში ქოუვორქინგის  ნახევარი უკვე გადავიდა ავტონომიურ კვებაზე და გენერატორებზე. რა თქმა უნდა, ეს ბევრად უფრო მოსახერხებელია, ვიდრე მუდმივი მიგრაცია. სამუშაოს ნაწილს ღამით ვაკეთებ, რის გამოც ჩემი ძილის რეჟიმი ძალიან დაზარალდა. ამის გამოსწორება ადვილია, თუ თქვენს დღეს გადაიტანთ ღია სივრცეში. ოფისი მუდმივი ინტერნეტით, მყუდრო სამუშაო ადგილით, სიკეთეებით უფასო ყავის სახით და Playstation - რა შეიძლება იყოს უკეთესი? რამდენჯერმე ვიყავი co–working-ში, ატმოსფერო საოცარია და ენერგია გიჟურია. მე ჯერ კიდევ ვფიქრობ, ვიყიდო თუ არა აბონემენტი, მაგრამ მისი ღირებულება აშკარად ღირს იმ ფულად, რაც  შეიძლება დავკარგო სამუშაოს სრული არარსებობის გამო.

ჩვენ არა თავად გარემოებები გვაყალიბებს, არამედ ის, თუ როგორ ვუპასუხებთ მათ. ნებისმიერი პრობლემა არის გზა რაღაც ახალისა და უჩვეულოსკენ. კრიპტოვალუტა სწრაფად ვითარდება და ჩვენც იგივე უნდა გავაკეთოთ, რათა არ ჩამოვრჩეთ და პარალელურად წინ  ვიაროთ.